Pai, everybody just loves Pai

Sawadiekaa!

Oeioeioei wat een week en weer een hoop te vertellen. Als ik het me nog kan herinneren want de dagen hier in Pai vliegen voorbij, ook al voer je niets uit.

Lets start met de reis naar Pai. Ik had al te horen gekregen dat het zo'n 3 tot 4 uur kon duren maar het is maar 89 km, dus dan denk je van hmm, raar. Halverwege de reis echter snap je precies waarom het zo lang duurt, omdat je over een berg heen moet met in totaal 739 haarspeldbochten. Ik blij dat ik niet snel last heb van reisziekte, want dit was de prefecte reis voor dat. Groot voordeel is wel de prachtige uitzichten die je hebt over de bergen en de vallei en je vindt het bijna jammer dat je niet even kan stoppen om honderd foto's te maken.

In Pai aangekomen zie je alleen maar drukte, bestaande aan aankomende en vertrekkende reizigers en mensen die wanhopig een motorbike willen huren, want helaas zijn er meer backpackers dan motorbikes beschikbaar. Even iets anders na mijn vorige tripjes waar ik meer alleen was. Inmiddels had ik al contact gehad met een hostel die je ook eventueel wel zou komen ophalen (hoe minder lang je hoeft te lopen met je rugzak op en zoekend naar hostels, des te beter, ik ben lui, ja ik weet het) dus achterop de motorbike met al mijn spullen en voor ik het wist was ik er al (uiteindelijk had ik het misschien kunnen lopen, mits ik niet zou verdwalen...) Het hostel is weer eens heerlijk chaotisch, maar inmiddels verblijf ik er al 5 nachten en zou ik er niet meer weg willen. Het bestaat uit meerdere grote bungalows met dorms, bestaande uit niet meer dan 5 matrassen op de grond, gerund door Peter, een duitser en zijn vrouw, een lieve thaise vrouw die we mama noemen en zij noemt iedereen Darling, passend bij de naam van het hostel: Darling View Point. En dat is de enige 'staff' aanwezig, dus verwacht niet de allersnelste service en misschien ook niet de schoonste locatie, maar hee er is elke avond een kampvuur en het bleek al snel dat dit the place to be is voor sociale contacten dus ik was al lang blij. Ik kan wel zeggen dat deze plek echt de meest verlegen persoon nog binnen 2 min uit zijn schulp krijgt. Of zoiets :P

Vervolgens heb ik in 24 uur meer gedaan dan vele anderen die nog niets gezien hadden van de omgeving in 3 dagen tijd. Want toen ik nog maar net mijn spullen op mijn bed had gezet, wilde een jongen graag de zipline doen (hangend in een tuigje, snellend over een kabel tussen 2 bomen) maar had daar een buddy voor nodig anders wilde Peter niet gaan (De zipline is ook van de hosteleigenaar...) dus ach waarom niet? En het was gaaf! Totaal zo'n 9x gesjeesd tussen de bomen, 2x 25 meter moeten zakken verticaal en een prachtig uitzicht, waarbij je eindigd bij 1 van de watervallen, prachtig gelegen tussen enkele rotsen... Ik was in mijn nopjes! Die avond heerlijk gesocialized bij het kampvuur al vielen mijn ogen dicht om 1 uur en heb ik mijn bedje maar opgezocht. Ineens erg blij met mijn earplugs want als het de mensen niet zijn, dan zijn het wel de kippen, hanen en honden die je wakker houden...

Die avond had ik ook al een soort halve afspraak gemaakt om de volgende ochtend vroeg naar de Hot springs te gaan met Dean, een canadees die alleen nog de ochtend had voordat hij zou vertrekken. En aangezien hij een motorbike had en de hot springs 8 km verop is, leek mij dit een perfecte mogelijkheid. Dus hup om half 10 zaten we heerlijk in 1 van de baden oplopend van 32 tot 38 graden en omdat het zoo koud is hier 's nachts is zo'n warm bad meer dan welkom. (ik overdrijf echt niet, sinds 2 nachten heb ik 4 dekens en slaap ik helemaal ingepakt in 2 shirts en een legging en heb ik het voor het eerst niet koud gehad dat je ligt te shaken in je bed). Prima om zoiets in de ochtend te doen want ondanks de koude nachten is het wel gewoon dik 30 graden overdag...

Die middag gingen de geruchten rond over een poolparty en uiteraard moet je daarbij zijn en het zag er ook heerlijk cliche uit, een groot zwembad, veel mensen erom heen, cocktails erbij en na zonsondergang een goed kampvuur om warm te blijven en net zo hard door te partyen. En omdat dat blijkbaar nog niet genoeg was daarna nog naar de reggaebar geweest, 1 van de weinige bars die echt de hele nacht open is en pas om 4 uur mijn bedje opgezocht. Gelukkig slaapt heel Pai uit tot 12 uur dus je mist niets de volgende dag ;)

De donderdag werd het tijd om maar eens te doen wat iedereen hier doet: niets. Oke, wel iets, namelijk een beetje rondlopen door het stadje, lekker thais eten, hangen in de hangmat, weer een beetje socializen, weer lekker eten en daarna weer de stad in voor een lekker drankje. Inmiddels heb ik een klein groepje mensen als standaard groepje bij elkaar gesprokkeld, Samantha en Sean uit Amerika (broer en zus), Adam uit engeland, Stuart uit Canada en Matt uit Amerika (hawaii :P)... Vervolgens ziet Matt een stalletje met eetbare insecten langskomen en je moet mij natuurlijk niet uitdagen als ik al een wijntje op heb dus ja hoor, ik heb larven en krekels gegeten... Wel geroosterd en ik denk wel dat dat een hoop scheelt want zoo vies was het nog geen eens ;)

Die avond is het Sean en mij nog gelukt om een motorbike te krijgen voor de volgende dag en dus stond er een drukke dag op de planning. Samantha en Sean gingen op 1 motorbike en ik heb Stuart achterop genomen (de mannen droegen de tassen en de vrouwen reden, precies zoals het hoort). Eerst weer naar de hot springs, ik vond het niet erg nog een keer te gaan, en ditmaal heb ik wel eieren gekocht om te koken in 1 van de hot springs van 80gr, na 25 min had ik dan ook eindelijk een heerlijk gekookt eitje :P En na een lunch in het stadje verder naar de andere waterval, uiteraard eerst verdwaald in 1 van de bergen wat wel weer mooie uitzichten opleverde en stiekem vind ik het rijden op de motorbike wel leuk... Gelukkig uiteindelijk wel bij de waterval aangekomen en uiteraard er ook vanaf gegleden in zulk koud water! Ik heb het 1 keer gedaan en vond het toen wel welletjes... Een iets minder leuk puntje is dat Samantha daar op 1 van de rotsen uitgleed en eerst was ze erg bezorgd over haar goede camera, en haar arm voelde verdoofd, maar na een half uur begon het toch wel meer pijn te doen en na toch wat kleine testjes (je blijft een fysio), had ik toch wel mijn twijfels of het niet gebroken zou zijn. Sam echter blijkt nogal een harde want nee ze ging gewoon nog mee naar de Canyon en zou daarna wel zien. Uiteindelijk is ze 's avonds nog naar een clinic gegaan waar je gewoon om een x-foto kan vragen en inderdaad, er zit een fractuurlijn in haar ulna (onderarmbot), gelukkig niet helemaal door, of bij het gewricht, maar toch... Om nog even terug te blikken naar de Canyon, zoals ze het hier zeggen, het zijn eigenlijk hoge rotspartijen waar je op kan en een prachtig uitzicht hebt, perfect voor de zonsondergang en wat yoga achtige houdingen op de rand van de cliff om wat mooie foto's te schieten ;)

Teruggekomen van de canyon is Sam uiteindelijk nog naar de dokter gegaan en ik begon me niet zo lekker te voelen. Eerst dacht ik nog dat het mogelijk te maken had met te weinig eten en drinken, maar eenmaal in de stad aangekomen met het bord voor mijn neus was alles me teveel en 2 happen later heb ik het maar laten staan. Daarna ook maar richting het hostel gegaan en uiteindelijk daar lekker alles van de hele dag uitgekotst, om me vervolgens eigenlijk wel beter te voelen en de hele nacht te slapen (met 4 dekens inmiddels :P) Opvallend is wel dat Sean het de avond ervoor had en inmiddels heb ik soortgelijke verhalen van nog 4 anderen gehoord... Dus of het is toeval of er gaat iets rond in het hostel. Gelukkig had ik voor de zaterdag en zondag niets gepland staan en dus heb ik ook erg weinig gedaan, lekker uitslapen, douchen, ontbijten met toast, liggen in de hangmat etc. Gistermiddag nog wel omdat ik me iets beter voelde een tempel wezen bekijken met Adem, het was maar op 1 km afstand, echter wel 330 trappen en dat bleek mogelijk toch iets teveel van het goede... Dus puffend en zuchtend op en af en daarna had ik duidelijk een bijkommomentje nodig in het hostel. 's avonds wel gewoon gaan eten (een bruschetta, friet en een kitkat, het was het enige waar ik zin in had en ik heb altijd maar geleerd dat je moet eten waat je zin in hebt :P) Het ging allemaal goed, al voel ik me vandaag nog niet echt 100%... Ik doe nog even lekker rustig aan, eet niet teveel gekke dingen en dan zal het wel goed komen. Zoals ik al tegen andere mensen zei: ik ben nog geen 1 keer ziek geweest, zelfs de diarree is me tot nu toe bespaard gebleven dus het moest er een keer van komen :P Nu even aansterken zodat ik morgen hopelijk zonder problemen terug kan reizen naar Chiang Mai (ik denk nog maar even niet aan die 700+ haarspeldbochten) want daar heb ik een week vol activiteiten en 2 dagen trekking gepland staan... Better be fit again. En wederom gisteravond weer heel blij met mijn earplugs want het is weekend en dan gaan blijkbaar veel thaise mensen in hele groepen op pad, om het hele hostel over te nemen (sommige mensen moesten zelfs van bed wisselen zodat ze met zijn allen in 1 bungalow konden zitten) en wat doen de aziatische mensen het liefst? Juist, Karaoke, ole. Gelukkig konden we af en toe nog wat engelse nummers van Abba tussen de thaise gillende keukenmeiden heen gooien, maar het is ongelooflijk hoe lang die gasten dat kunnen volhouden, je hoort het op sommige plekken echt de hele dag!

Ooh nog wel een hilarisch iets, vanacht om 3 uur werd ik wakker, even naar de wc en na mij ging 1 van mijn kamergenoten naar het toilet en ineens hoor ik een harde knal en water spuiten en ik dacht echt dat de wc was ontploft of zo, maar nee, ze was een snee in haar teen aan het wassen (veel voorkomend, ik heb er ook al meerdere) in de gootsteen en plotseling kwam dus de hele gootsteen van de muur af in stukken op de vloer en de waterleiding staat natuurlijk onder grote druk dus 1 waterbende tot dat zij uiteindelijk haar vinger op het uiteinde hield en ik maar hulp ben gaan halen. Gelukkig (na 15 min, dat wel) eindelijk iemand die wist hoe die het water moest afsluiten en dus nu hebben we een badkamer zonder wastafel :P Ik kan er wel om lachen!

Oke... Als ik het me goed herinner is dat wel een beetje de belangrijkste punten... Ik ga zo eerst maar eens een lekkere massage nemen, verder chillen op mijn laatste dag in Pai en ik hou jullie up to date over de activiteiten in Chiang Mai! We zullen zien hoe goed ik ben in het berijden van olifanten en het raften op een vlot over de rivier ;) Foto's staan uiteraard op facebook!
xoxoxoxo (L)